ลา ลา ลา ลา ลา ลา~ ลา ลา ลา ลา ลา ลา~
วันนี้เป็นวันที่กระเทยอี้มีความสุขที่สุดในโลกค่ะ ตอนนี้อี้ชิงอยู่ที่เกาหลีบนเกาะสวาทหาดสวรรค์ที่เคยมากับคริสสองคนครั้งที่ยังเป็นสาวนั่งดริ้งค์กับฝรั่งหื่นกาม คืนนี้เป็นคืนดีเขาจะได้แต่งงานแบบเป็นงานเป็นการสักทีหลังจากที่ทดลองแต่งแบบฮาร์ดคอร์ในห้องครัวไปเมื่ออาทิตย์ก่อน คริสเปลี่ยนแผนนิดหน่อยจากที่บอกว่าจะไปจดทะเบียนสมรสกันก่อนแล้วค่อยฮันนีมูนเป็นไปแต่งงานให้เรียบร้อยก่อนค่อยไปจดทะเบียนที่แคนาดาหลังดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันจนอิ่มดีแล้ว
น่าเสียดายที่งานนี้เพื่อนๆอี้ชิงไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยเพราะคอนเซ็ปเป็นงานไพรเวทที่รู้กันแค่สองคนและอีกอย่างก็เตรียมงานกันไม่ทันเพราะไม่มีใครคิดจะจัดใหญ่โตอยู่แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ให้สัญญากับเหล่าเพื่อนเก้งแล้วว่าหลังจากฮันนีมูนเสร็จก่อนกลับจะไปแฮ๊งเอาค์ด้วยที่ร้านเป็นการฉลองสละชีวิตบัดซบของกระเทยไซส์มินิคนนึง
ขนาดวันนี้เป็นวันแต่งงานที่สำคัญและมีความหมายมากอิฝรั่งก็ยังนอนชิลฟังเพลงนอนกระดิกขาอยู่บนเปลหวายอยู่เลย ไม่คิดจะมาเอาใจหรือทำซึ้งกับเมียสักนิดจนน่างอนแถมเขายังไม่เห็นอิฝรั่งนี่ไปซื้อวงซื้อแหวนอะไรมาเตรียมไว้ด้วย นี่ถ้าถอดแหวนหมั้นมาสวมอีกแม่จะถีบให้ตกทะเลตายไปเลยคอยดู
วันนี้อี้ชิงยังลั๊ลล๊าอยู่กับแสงแดดสายลมตั้งแต่ตอนตื่น เขาลงเล่นน้ำไปรอบนึงด้วยห่วงยางที่คริสอุตส่าห์เตรียมมาให้ก่อนจะขึ้นมาเดินเล่นบนชายหาดเกือบ15นาทีแล้ว มันก็ดูพิลึกดีเพราะผัวก็นอนเล่มเกมส์เช๊คหุ้นอยู่อย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้างปล่อยให้เมียเดินเก็บหอยตามชายหาดอย่างไม่มีอะไรทำไม่แม้แต่จะมาชายตามองเลย
เหอะ...ฝรั่งแม่งใจดำ วันนี้กูจะแต่งงานอยู่แล้วนะ...
อี้ชิงบุ่ยปากก่อนจะเดินย่ำไปบนพื้นทรายเพื่อกลับไปหาผัวที่นอนไม่ทุกข์ร้อนอยู่หน้าบ้าน เขาเดินขึ้นบันไดไปเช็ดเท้ากับพรมเพื่อให้เม็ดทรายหลุดก่อนจะเดินตรงไปที่เตียงหวายที่คนตัวสูงนอนกินลมอยู่ทันที
“ที่รัก~ อี้เก็บหอยมาฝาก” อี้ชิงพูดเสียงสดใสเดินหอบเปลือกหอยที่เก็บได้เดินไปยืนข้างสามีก่อนจะนั่งลงไปบนที่ว่างข้างๆที่ยังเหลืออยู่แล้ววางเปลือกหอยทั้งหมดไว้บนหนังสือพิมพ์ที่คริสเพิ่งจะวางมันลงเมื่อครู่
“หื้อ...หอยอะไรคะ” คริสลดสมาร์ทโฟนที่ถืออยู่ตรงหน้าวางไว้ที่ท้องก่อนจะสอดแขนไปเกี่ยวรั้งเอวบางให้ล้มตัวนอนลงข้างๆกันพร้อมกับเขยิบที่ให้
“เนี่ย เปลือกหอย น่ารักมะ” อี้ชิงหยิบเอื้อมมือไปหยิบหอยอันนึงที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วยกเปลือกหอยก้นเกลียวในมือให้คนตัวสูงดูความน่ารักของมัน เขาไม่รู้ว่ามันเอาไปทำอะไรได้บ้างแต่แค่อยากจะเก็บมาเท่านั้นหละ
“เอามาทำไมคะ คริสนึกว่าหอยนี้” คริสขมวดคิ้วก่อนจะยิ้มกริ่มออกมาแล้วเลื่อนมือไปลูบไล้เนินนางของศรีภรรยาจนคนตัวเล็กต้องหุบขาแน่นพร้อมกับตีเพี๊ยลงที่แขนแกร่งเบาๆ
“ที่รักทะลึ่ง มันเอาไปทำอะไรได้มั่งอะ อี้ว่ามันสวยดี”
“ก็เอาไปล้างแล้วก็เอาไปให้ร้านที่ปากซอยทำเป็นสร้อยให้สิคะ” คริสว่าพร้อมกับหันหน้าไปหอมฟอดลงบนแก้มเนียนเต็มแรงด้วยความหมั่นไส้กับพฤติกรรมเด็กๆของจางอี้ชิงที่โตขนาดนี้ยังเก็บหอยมาเล่นอีก ทั้งๆที่ไปซื้อเอาก็ราคาแค่เส้นละ35บาทแถมย้อมสีให้ด้วย
“เขารับทำด้วยหรอ? ตอนเย็นพาอี้ไปหน่อยสิ” อี้ชิงทำตาโตด้วยความตื่นเต้นผสมกับสกิลความแอ๊บแบ้วเกินร้อย เขายันตัวขึ้นวางเปลือกหอยไว้บนหนังสือพิมพ์กับผองเพื่อนแล้วยกแก้วน้ำอัดลมของคริสขึ้นดื่มก่อนจะเอนตัวลงไปนอนทับท่อนแขนแกร่งเหมือนเดิม
“เดี๋ยวตอนเย็นพาไป” คริสกระชับอ้อมแขนดึงคนตัวเล็กให้เขยิบเข้ามานอนใกล้ขึ้น เขายกมืออีกข้างเขี่ยปลายจมูกเล็กไปมาก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ วันนี้คริสมีความสุขมากจริงๆถึงท่าทีเขาจะดูไม่ใส่เท่าไหร่ก็เถอะ ยังไงซะงานก็ต้องแต่งอยู่แล้วก็ไม่เห็นต้องตื่นเต้นอะไร
“ที่รัก...คืนนี้แต่งงานตัวเองซื้อแหวนยัง...” อี้ชิงแหงนหน้าขึ้นไปมองสามีพร้อมทำตาปริบๆ เขาไม่ได้ใส่ใจกับมูลค่าของมันหรอกแต่อี้ชิงแค่อยากจะได้แหวนที่เป็นแหวนแต่งงานจริงๆเท่านั้นไม่ใช่ยืมแหวนหมั้นมาสวม
“ครับ ซื้อแล้ว” คริสยิ้มออกมาเมื่อเห็นสีหน้าอ้อนๆของภรรยา เขาคิดไว้แล้วว่าอี้ชิงจะต้องถามเรื่องนี้แน่แต่คริสแอบไปดอดซื้อแหวนแต่งงานมาแล้วแหละ ที่สำคัญมันไม่ใช่แหวนที่หามาได้ง่ายๆและเขาก็คิดว่าอี้ชิงต้องชอบแน่ถ้าได้สวมมัน
“เอามาดูหน่อยสิ”
“ไว้สวมคืนนี้สิคะ อย่าเพิ่งใจร้อน”
“โถ่ว~ รอก็ได้” อี้ชิงยู่ปากอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหยิบเอาโทรศัพท์สมาร์ทโฟนบนหน้าท้องสามีขึ้นมากดปลดล็อค เขากดเข้าแอพพิเคชั่นกล้องถ่ายรูปจัดการเปิดกล้องหน้าแล้วยกขึ้นชูสุดแขนเพื่อที่จะถ่ายรูปตัวเองในชุดว่ายน้ำบิกินีแสนเซ๊กซี่กับสามีสุดหล่อในทริปฮันนีมูนเก็บไว้ไปอัดเป็นภาพถ่ายตอนกลับแคนาดา
“ที่รักถ่ายรูปหน่อย” อี้ชิงใช้มือข้างที่ว่างกระตุกแขนสามีให้หันมามองกล้องก่อนจะกดถ่ายรูปไปสี่แช๊ะจนได้ภาพที่ต้องการ เขาจึงเอาภาพมาดูใกล้ๆแล้วจัดการเซฟลงแกลลอรี่ทันที
อี้ชิงพยายามจะส่งรูปเข้าโปรแกรมแต่งภาพแต่พอสไลด์ดูหน้าจอโทรศัพท์คริสก็มีแต่แอพพิเคชั่นแปลกๆที่อ่านไม่ออกทั้งนั้น เขาจึงกดเข้าไปดูรูปภาพอีกทีแล้วดูว่ามันมีไอคอนตรงไหนให้กดแต่งภาพได้บ้าง อี้ชิงตัดสินใจกดตรงรูปนกสีฟ้าๆเพราะคิดว่ามันน่ารักที่สุดน่าจะเป็นโปรแกรมแต่งรูปใหม่ๆ พอกดเข้าไปปุ้บมันก็ขึ้นภาพของเขาพร้อมกับมีช่องให้ใส่ข้อความที่อี้ชิงคิดว่าพอใส่แล้วตัวอักษรมันจะไปขึ้นอยู่บนภาพ
เขาจิ้มนิ้วลงไปบนคีย์บอร์ดทีละตัวด้วยข้อความภาษาอังกฤษที่พอนึกออก เพียงไม่นานอี้ชิงก็ได้คำว่า Love Kevin ที่เป็นชื่อสามีเขามา อี้ชิงจัดการกดปุ่มที่ตรงข้ามกับคำว่า Cancel ทันทีเพราะเขารู้ว่าแคนเซิลแปลว่ายกเลิก อี้ชิงกดลงบนปุ่มมุมขวาบนแล้วรอให้ภาพมันโหลดทันที...
Tweet….
Your tweet was posted!
พอโหลดเสร็จแล้วรูปก็ไม่ขึ้น... แถมมีข้อความภาษาอังกฤษอีก... หรืออี้ชิงทำอะไรพลาด?
“คริส ทำไมอี้ใส่ข้อความในรูปแล้วมันไม่ขึ้นอ่ะ” อี้ชิงยื่นโทรศัพท์ให้กับเจ้าของเครื่องดูเพราะเขาอ่านภาษาอังกฤษไม่ออก เขาเกรงว่าตัวเองจะทำโทรศัพท์คริสพังเพราะกดมั่วไม่ยอมถามคนตัวสูงว่าต้องทำยังไงแถมยังทำให้เครื่องขึ้นเตือนเครื่องหมายตกใจอีกด้วย
“หื้อ? อี้จะทำอะไรคะ” คริสเลิกคิ้วพร้อมกับรับโทรศัพท์ในมือคนตัวเล็กมาดู เขามองภาพถ่ายดูแล้วก็ไม่เห็นว่ามันมีอะไรอี้ชิงอาจจะไปกดอะไรผิดก็ได้
ติ๊ง
Wu Sehunah send mention to you
เสียงตอบข้อความทวิตเตอร์ที่ส่งมาจากเซฮุนทำให้คริสกดปิดภาพไปก่อน เขาสไลด์จอจากด้านบนลงแล้วกดเข้าทวิตเตอร์เพื่อดูแจ้งเตือนอัตโนมัติจากคนที่ฟอลโล่เอาไว้ทันที ร้อยวันพันปีเซฮุนไม่เคยทักเขาแล้วพ่อก็ไม่เคยมากด Fav ทวิตด้วย
ทันทีที่หน้าเมนชั่นโหลดคริสก็ไล่สายตาอ่านข้อความทันทีแต่เขาไม่เข้าใจสิ่งที่เซฮุนพูดถึงเพราะล่าสุดข้อความที่คริสทวีตไปเกี่ยวกับเรื่องตลาดหุ้น
‘เย่เฮททททททท โชว์เชียวนะ พ่อบอกว่าทำไมไม่ชวน’
คริสกดที่เมนชั่นเซฮุนเพื่อดูทวิตต้นตอที่น้องชายตอบกลับมา เพียงไม่นานข้อความที่ถูกทวิตไปเมื่อ 39se ก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับรูปถ่ายที่อี้ชิงถ่ายไปเมื่อครู่...
นี่อย่าบอกว่าอี้ชิงทวิตรูปตัวเองกับเขาลงทวิตเตอร์ที่มีคนติดตามกว่า4ล้านคน...
“คริส..มันเป็นอะไรหรอ” อี้ชิงเขย่าแขนสามีแรงๆเมื่อเห็นว่าอยู่ๆคนตัวสูงก็เงียบไปแถมยังขมวดคิ้วอีกด้วย ดูท่าจะไม่ใช่เรื่องดีซะแล้ว อี้ชิงต้องทำอะไรที่มันผิดพลาดแน่ๆ
กูไม่น่าจับอุปกรณ์อิเลคทอนิคเลย T_T
“เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นไร อี้จะแต่งรูปใช่ไหม?” คริสเหมือนจะเพิ่งตั้งสติได้จากเสียงเรียกของภรรยาหลังจากที่เห็นยอดรีทวิต300กว่าหลังจากที่อัพรูปไปเพียงแค่ไม่ถึงนาทีแถมเมนชั่นจากแฟนคลับก็กระหน่ำเข้ามาถล่มทลายจนคริสต้องกดซ่อนเมนชั่นให้เหลือแต่คนที่ตัวเองกดติดตามเท่านั้น
ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องดีหรือเปล่าที่อี้ชิงเผลออัพรูปตัวเองกับเขาลงทวิตแถมยังใส่คำว่า love Kevin ลงไปอีกด้วย ไอ้เรื่องอัพรูปคู่นี่เขาไม่ได้ใส่ใจหรอกแต่คริสไม่ค่อยชอบตรงที่อี้ชิงอยู่ในชุดที่โป๊เกินไปหรือว่านานๆจะโชว์สักหน่อยดี? ป่านนี้แฟนคลับเขาคงเซฟภาพแคปจอกันไปถึงไหนแล้วจะลบก็คงไม่ทัน
ไหนก็ไหนๆในเมื่อใครเห็นรูปภรรยาของคริสไปแล้วก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร งั้นก็อัพให้มันเยอะๆไปเลยทุกคนจะได้รู้ว่าตอนนี้เควินวูรักเมียมาก...เขาอัพรูปคู่ด้วยแอคเคาท์โซเชี่ยลของตัวเองไม่เหมือนกับคู่ขาคนอื่นๆที่พยยามจะอัพรูปสร้างข่าวกับเขา อีกอย่างคริสก็คงจะมีอายุมากเกินกว่าจะคอยเทคแคร์แฟนคลับแล้ว
“อื้อ แต่ว่าไม่ทำแล้ว” อี้ชิงปฏิเสธที่จะเล่นโทรศัพท์อีก เขากลัวว่าตัวเองจะโชว์โง่เหมือนทุกครั้งที่จับโทรศัพท์ อย่างเมื่อครั้งก่อนตอนที่อี้ชิงเปิดไปดูข้อความในโทรศัพท์คริสแล้วคนตัวสูงมาเจอจากนั้นก็เอาแต่พูดว่าขอโทษใหญ่พร้อมกับสัญญาว่าจะลบข้อความและเปลี่ยนเบอร์ทั้งหมด
ดูแล้วคงเป็นข้อความจากผู้หญิงเก่าๆนั่นแหละอี้ชิงไม่อยากเก็บมาคิดให้รกสมองหรอก ที่สำคัญเขาอ่านไม่ออกด้วยซ้ำว่าพวกเธอเขียนว่าอะไร...
“มาถ่ายรูปด้วยกันหน่อยสิคะ” คริสเขยิบตัวเข้าไปหาภรรยาก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้แล้วยกกล้องขึ้นถ่ายรูปโดยทำสีหน้าต่างๆซึ่งคริสเองก็พยายามเซฟๆไม่ให้กล้องมันเห็นนมมากนักเอาแค่พอน่ารักพอ เมื่อกดถ่ายจนได้รูปที่ต้องการแล้วคริสก็กดอัพโหลดลงทวิตเตอร์พร้อมข้อความที่แสดงออกว่าหญิงสาวข้างๆนี่คือบุคคลปริศนาทันทีและคริสเชื่อว่าโลกจะต้องตะลึงแน่ๆที่เมียเขาน่ารักมุ้งมิ้งขนาดไหน ใครคิดจะแอนตี้นี่ใจโหดเกินมนุษย์มากเลย
อี้ชิงเห็นสามีนั่งกดโทรศัพท์พร้อมกับหัวเราะเบาๆเขาเลยไม่คิดจะยุ่ง คนตัวเล็กพลิกตัวลุกขึ้นยืนก่อนจะหยิบยางมัดผมบนโต๊ะมามัดรวบผมที่เปียกชื้นเพราะการเล่นน้ำไปด้านหลัง เขาเดินกลับเข้าไปในบ้านเพื่อที่จะอาบน้ำหาเสื้อใส่ให้มันดีโดยปล่อยให้สามีนั่งเล่นโทรศัพท์ต่อไป
คริสหัวเราะคิกยิ้มล่าจนหน้าบานและกดรีเฟสเมนชั่นถี่ๆเพื่ออ่านข้อความที่แฟนคลับกระหน่ำเข้ามามีทั้งอีโมติค่อนร้องไห้ แสดงความยินดี ชมอี้ชิงและอื่นๆอีกมากมายแต่ถ้าเป็นเกรียนประเภท ‘I wanna fuck your wife’ ‘Nice chest’ อันนี้คริสจะบล๊อคทันทีแบบไม่ให้ผุดให้เกิดที่มันบังอาจมาล่วงล้ำเมียเขาทางข้อความในโซเชี่ยล
คริสกดที่ปุ่มโพสต์อีกครั้งแล้วแนบรูปที่ถ่ายตอนอยู่ที่แคนาดาพร้อมกับข้อความที่สอดคล้องกันก่อนจะทวีตออกไปให้โลกตะลึง ทุกคนจะได้เลิกแซะเลิกเหน็บสักทีเมื่อคริสอัพรูปตัวเองที่นอนอยู่กับภรรยาบนเตียงโดยอี้ชิงมีผ้าห่มปิดถึงหน้าอกส่วนคริสเปลือยทั้งท่อนบนพร้อมกับข้อความ ‘Always Night’ ใครๆจะได้เลิกพูดเลิกถามสักทีว่าจะคบกันนานแค่ไหน
คริสกดเลื่อนอ่านข้อความไปเรื่อยๆจนมาหลุดขำข้อความที่แฟนคลับคนนึงถามว่าแต่งงานไวขนาดนี้เธอท้องอยู่ใช่ไหม? มันก็ไม่น่าแปลกหรอกที่ใครจะสงสัยแต่ผู้หญิงดูไม่ออกจริงๆหรอว่าภรรยาของคริสเป็นสาวสอหรือบางทีอี้ชิงอาจจะสวยเกิน....?
คริสกดโพสต์เพื่อพิมพ์ข้อความอีกครั้งเป็นการบอกทุกคนว่าเย็นนี้เขาจะแต่งงานแล้วเดี๋ยวจะมาลงภาพถ่ายให้ดูหลังจากนั้นก็กดทวีตแล้วออกจากแอพพิเคชั่นไปเลย ป่านนี้พวกแฟนเก่าเขาที่ชอบสร้างกระแสคงดิ้นกันน่าดูแต่คริสไม่สนหรอกเพราะเขามีสิ่งต้องให้ความสนใจอยู่ใกล้มากกว่าจะไปแคร์พวกสาวสังคม...
“อีพวกชะนีนี่ก็เป็นเหี้ยไรกันนักหนาวะ คนเขาจะแต่งงานหน่อยทำเป็นดิ้นกันชิบหายทำอย่างกับอิเควิ่นมันอายุ20-21งั้นแหละ” คีย์บอมกล่าวเสียงฉุนก่อนจะโยนไอแพดลงกับโซฟาด้วยความไม่ประสบอารมณ์หลังจากอ่านข่าวออนไลน์เรื่องที่เควินวูอัพรูปกับอีกระเทยลงทวิตเตอร์แล้วได้รับกระแสตอบรับในเชิงบวกดีมากแต่กลับโดนชะนีที่เกาหลีด่ากันโครมๆประมาณอารมณ์ซาแซง
ซึ่งเอาจริงๆคือเควิ่นมันดังระดับโลกอยู่แล้วมันไม่ต้องให้ชะนีโลกแคบซัพพอร์ตมันก็มีงานทำหรือต่อให้มันไม่เป็นนายแบบมันก็รวยอยู่แล้วทำอย่างกับเขาจะแคร์อย่างนั้นแหละ คนสนับสนุนเป็นสิบล้านมีพวกนักเลงคีย์บอร์ดเกาหลีเห่ากันไม่กี่สิบคนใครจะไปสน
“หน้าอิกระเทยฟิ๊นฟิน คืนนี้มันแต่งใช่มะเจ๊ มันบอกวันศุกร์มันจะมาหา” แบคฮยอนนั่งไขว่ห้างกระดิกเท้าสวยๆอย่างไม่ใส่ใจข่าวคราว เชื่อเถอะว่าถ้าอีฝรั่งมันทำขนาดนี้มันคงไม่แยแสกับกระแสด้านลบที่มีเท่าจิ๋มมดหรอก
“เออ บอกจะมากินเหล้าด้วย พี่มินซอกก็ปิดร้านให้ถ้ามันไม่มากูจะตามไปกระทืบให้นมแตกถึงแคนาดาเลย”
“อีห่า แต่งงานทั้งทีก็ไม่จัดให้มันเป็นงานเป็นการจะเอารู้กันแค่สองคน” แบคฮยอนเบ้ปากกับความไม่โปรฯของเพื่อนกระเทย ในชีวิตมีโอกาสได้แต่งงานทั้งทีก็ทำทุเรศไม่จัดงงจัดงานให้มันเป็นกิจลักษณะ มันน่าหมันไส้จริงๆ
“ปล่อยมันไปเหอะ มันก็คงคิดว่ายังไงก็ได้อะแหละ เขาอุตส่าห์มาขอแต่งงานจะเรื่องมากก็คงไม่กล้าหรอก” คีย์ว่าไปตามนิสัยของกระเทยรุ่นน้อง อย่างอี้ชิงคงไม่กล้าเรียกร้องอะไรมากเพราะแค่มีผู้ชายมาขอแต่งงานก็เกินความคาดหมายไปมากแล้ว
“โอ้ยยยยย อิจฉาค่า~ อยากมีผัวหล่อๆรวยๆเอาเก่งๆสักคนจะไปหาได้จากไหน~” แบคฮยอนโยนหมอนอิงที่วางอยู่ข้างตัวไปกระแทกกับกระจกห้องแต่งตัวด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่าน เขาเองก็อยากจะมีผัวหล่อๆรวยๆบ้าง ไม่รู้ว่าควรไปผ่าหอยหรือทำนมก่อนดี
“ไอ้ชานยอลไง เด็กปั๊มที่มาจีบมึงอ่ะ” คีย์บอมว่าพร้อมกับหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงชานยอลเด็กล้างรถสุดเกรียนที่พยายามตามจีบแบคฮยอนมานานหลายเดือนแล้วแต่ดูแบคกี้จะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่
“อีเจ๊มึงกวนตีนปะ หล่อ รวย อ่ะ ไม่ใช่เด็กปั๊ม” แบคฮยอนเบ้หน้าเมื่อนึกถึงไอ้ชานยอล เด็กชายวัย19ตัวสูงโย่งเป็นเสาไฟนิสัยกวนตีน ที่เคยได้เสียกันที่ปั๊มครั้งนึงตอนที่เขาเมาไปโก่งคออ้วกใส่คอห่านแล้วอยู่ๆมันก็เข้ามาข้างหลังจัดการนัวเนียแล้วโซเดมาค่อมจนเสร็จสมอารมณ์หมายก่อนจะแยกกันไป หลังจากนั้นชานยอลก็ตามตื้อเขาเป็นเดือนๆ
“อย่างมึงถ้าไม่เอามันก็คงไม่มีใครเอาละอิแบค” คีย์หัวเราะเยาะเย้ยเสียงดังลั่นกับนิสัยม้าดีดกระโหลกฮาร์ดคอร์ไม่รู้จักปะเหลาะของบยอนนี่ จะมีผู้ชายที่ไหนติดกับหละก็ฮีเล่นเหวี่ยงแรง ตรงไปตรงมาซะขนาดนั้น
“ชั่งมันเหอะเจ๊ ถ้าจะไม่มีก็ชั่งมัน” แบคฮยอนทำลอยหน้าลอยตาอย่างไม่ใส่ใจ ยังไงซะผู้ชายนี่ถ้าไม่ตายก็หาใหม่ได้เรื่อยๆ จะคืนเดียวหรือยังไงถ้ามันยังไม่ถึงเวลาก็ไปเร่งไปอะไรไม่ได้เขาชอบให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามโชคชะตามากกว่า
“ระวังเถอะจะขึ้นคาน...”
“อีเจ๊!!!”
เสียงคลื่นสาดซัดกระทบฝั่งเป็นระลอก แสงไฟจากคบเพลิงที่ถูกจุดล้อมรอบบริเวณเป็นวงกว้างส่องสว่างไปทั่วชายหาด จาง อี้ชิงยืนกางแขนกินลมอย่างอารมณ์ดีหลังจากที่กินข้าวเย็นเสร็จตอนนี้ก็ค่ำแล้ว คริสมาจุดไฟที่คบเพลิงไปเมื่อสิบนาทีก่อนแล้วก็หายไปไหนไม่รู้ปล่อยให้เขายืนใส่ชุดเจ้าสาวรออยู่ที่ชายหาดจนหวัดจะแดก
มันก็ดูพิลึกดีที่ผู้ชายใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดหลวมๆมาขอผู้หญิงที่อยู่ในชุดเจ้าสาวจัดเต็มซึ่งจริงๆก่อนหน้านี้อี้ชิงก็บอกแล้วว่าไม่ต้องแต่งก็ได้ถ้ามันยุ่งยากแต่คริสก็ยังคะยั้นคะยอให้ใส่เพราะบอกว่าอยากได้รูปสวยๆเขาก็เลยว่าไปตามนั้นไม่ได้ขัดใจสามีแต่อย่างใด
“อ๊ะ” เพราะมัวแต่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนลืมระวังตัว แรงกอดรัดจากด้านหลังฉุดให้อี้ชิงหลุดออกจากภวังค์ เขายกมือขึ้นเกาะท่อนแขนแกร่งไว้แล้วโยกตัวไปมาตามคนด้านหลังพร้อมกับอมยิ้มเมื่อเห็นกล่องกำมะหยี่สีแดงในมือคนตัวสูง...
ของรักของข้า....
“อยากสวมแหวนหรือยังคะ” คริสกระซิบคำพูดลงที่ข้างกกหูเล็กพร้อมกับเป่าลมร้อนเข้าไปจนอี้ชิงต้องย่นคอหนี คนตัวเล็กหัวเราะคิกก่อนจะยกมือตัวเองขึ้นถอดแหวนหมั้นที่นิ้วนางข้างซ้ายออกแล้วขึ้นชูมือต่อหน้าคนตัวสูง
“เอามาสิคะ” อี้ชิงว่าออกมาพร้อมกับยิ้มกว้างจนแก้มบุ๋ม ในที่สุดเขาก็มีโอกาสได้แต่งงานจริงๆสักที ได้ใส่ชุดเจ้าสาว ได้ใส่แหวนแต่งงาน ได้ผูกชีวิตไว้กับต่างด้าวหื่นกามจนกว่าจะตายจากกันไป อี้ชิงอยากจะได้ยินคำบอกรักสัญญาฝากฝังชีวิตจากอีกฝ่ายเต็มทน เขาจะได้ป็นภรรยาที่ถูกต้องเต็มตัวทั้งทางจารีตและกฎหมายไม่ใช่แค่คนที่อยู่บ้านเดียวกันเฉยๆ
คริสยกมือขึ้นจับมือเล็กขอภรรยาไว้ก่อนจะใช้มือข้างเดียวเปิดกล่องแหวนหยิบเอาแหวนทองคำวงหนึ่งออกมาจากกล่องแล้วโยนกล่องทิ้งอย่างไม่ไยดี เขาจับมันสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของอี้ชิงช้าๆจนสุดและมันก็ใส่ได้พอดีเป๊ะก่อนจะยกมือภรรยาขึ้นมาจูบเบาๆที่หลังมือ
“เดี๋ยว...คริส....” อี้ชิงเหมือนจะอึ้งจนพูดไม่ออก เขายกมือข้างที่สวมแหวนเข้ามาดูใกล้ๆชัดๆจนเห็นคำว่า Zhang จางๆแต่แหวนมันเก่ามากจนตัวอักษรข้างหลังเบลอแต่เพราะเพรชที่ประดับอยู่รอบๆและรูปทรงคุ้นตาทำให้อี้ชิงจำมันได้ทันทีที่เห็นตั้งแต่แว้บแรก
แหวนของแม่...
แหวนที่อี้ชิงต้องกัดฟันเอาไปจำนำเมื่อสิบปีก่อนเพื่อแลกเงินเพราะตอนนั้นเขาจนมากจนไม่มีแม้แต่เงินจะซื้อข้าวกินในแต่ละมื้อ ตอนที่อี้ชิงย้ายมาจากฉางชาแรกและไม่มีญาติที่ไหนเขาต้องทนใช้ชีวิตในวงการโสโครกนานมากทั้งเป็นเด็กวิ่งบ่อน โดนบังคับให้โม๊คให้พนักงานและอื่นๆกว่าจะโดนพี่มินซอกมาฉุดไปทำงานที่บาร์และชีวิตก็เริ่มลืมตาอ้าปากขึ้นเรื่อยๆ
แหวนที่หายไปนานเกือบจะสิบปีตั้งแต่อายุ14ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะได้เห็นมันอีกครั้ง แหวนที่เป็นเหมือนกับความทรงจำในอดีตที่ตอกย้ำให้อี้ชิงระลึกถึงบุญคุณคนที่เคยช่วยเหลือเขามาเสมอไม่ว่าจะเป็นเจ๊คีย์ที่พาพ่อไปทลายบ่อน พี่ฮโยซอบที่เอาเขาไปชุ้บเลี้ยงและพี่มินซอกที่คอยให้งานเขารวมถึงแบคฮยอนเพื่อนสนิทที่อยู่ข้างเขามาตลอดด้วย
พอนึกแล้วมันก็อดร้องไห้ไม่ได้เพราะอี้ชิงไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตเขาจะเดินทางมาจนถึงจุดนี้ ได้เจอผู้ชายดีๆแบบคริส ได้มีชีวิตที่สุขสบายกว่า...
“ฮึก....ฮื่อ....” อี้ชิงปล่อยน้ำตาร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายเมื่อนึกถึงความทรงจำเกี่ยวกับแหวนนี่ เขาพลิกตัวหันไปกอดชายหนุ่มเอาไว้แน่น ถ้าคริสไปหาแหวนมาได้ขนาดนี้ก็คงจะรู้ประวัติเขามาไม่น้อยแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังอยากจะแต่งงานด้วยกับสาวสองที่แทบจะไม่มีค่าคนนี้อีก อี้ชิงรู้สึกตื้นตันจนอกจะแตกตายอยู่แล้ว...
“คริสสัญญากับแม่อี้แล้วว่าคริสจะไม่ให้อี้ลำบากอีก คริสจะดูแลอี้ให้ดีที่สุดเท่าที่คนๆนึงจะทำได้เลย ให้คริสดูแลนะคะ คริสสัญญาด้วยชีวิต...” คริสกอดภรรยาของเขาที่ยังร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุดเอาไว้แน่น เรื่องประวัติของอี้ชิงเขาเองก็เพิ่งจะรู้มาไม่นานนี้เพราะตอนแรกคริสตั้งใจว่าจะหาแหวนที่มันดูมีคุณค่ามีความทรงจำเลยไปแอบถามกับเพื่อนสนิทเจ้าของบาร์ที่อี้ชิงทำงานอยู่ว่าพอมีอะไรที่เป็นเรื่องราวของอี้ชิงเล่าให้ฟังบ้าง
ตอนแรกเฉินไม่ยอมเล่าให้ฟังจนเขาต้องตื้ออยู่นานสุดท้ายก็ยอมเล่าด้วยสีหน้าลำบากใจ คริสรู้สึกจุกอกอย่างบอกไม่ถูกที่ได้ฟังเรื่องราวจากคนที่รู้จักอี้ชิงมานมนาน อี้ชิงไม่เคยเล่าอะไรให้เขาฟังเกี่ยวกับอดีตของตัวเองบอกแค่ว่าไปทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านตอนอายุ17แล้วก็เก็บเงินไต่เต้าเลื่อนขั้นสถานะมาเป็นเด็กนั่งดริ้งค์ใช้ชีวิตหลักลอยไปเรื่อยๆจนถึงปัจจุบันแต่ไม่เคยเล่าเรื่องราวตอนก่อนหน้านี้เลย พอได้ฟังจากปากเฉินก็ยิ่งรู้สึกหน่วง รู้สึกอยากปกป้อง อยากทำชีวิตอี้ชิงให้ดีขึ้นจนใครๆอิจฉาไม่ต้องให้ใครเขามาดูถูกเหยียดหยาม
“ฮึก...คริส....ฮื่อ....” อี้ชิงอยากจะพูดแต่พูดไม่ออก เขากำลังร้องไห้หนักสุดในรอบหลายปีโดยที่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น ทำไมผู้ชายตรงหน้าถึงได้เป็นคนดีมากขนาดนี้ มันเป็นโชคดีของเขาใช่ไหมที่ได้เจอคริส เป็นเหมือนความแสงสว่างเดียวในชีวิตบัดซบที่เคยคิดว่าจะไม่มีทางออกจากวังวนนั้นได้
“ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปนะคะ เริ่มต้นชีวิตกันใหม่” คริสไม่อยากนึกถึงเรื่องราวที่ได้ฟังมา เขาไม่รู้ว่าอี้ชิงทนได้ยังในสภาวะที่อยู่ตัวคนเดียว พ่อแม่ตายหมดเพราะอุบัติเหตุรถทัวร์คว่ำไม่มีญาติที่ไหนต้องหนีไม่จ่ายค่าห้องเช่าที่ฉางชามาทำงานที่ปักกิ่งในแหล่งมั่วสุมตั้งแต่ยังไม่ทันได้เรียนจบประถม6
เฉินเล่าให้ฟังว่าอี้ชิงทำงานกับบ่อนวิ่งคือคอยเก็บเงินลูกค้าตั้งแต่อายุ12และเพราะหน้าตาและร่างกายที่น่ารักจนเหมือนกับเด็กผู้หญิงอี้ชิงจึงถูกสั่งให้รับหน้าที่อมนกเขาระบายความใคร่ให้พนักงานในบ่อนด้วย พอหนักเข้าทุกวันทำงานมากขึ้นแต่เงินแทบจะไม่มีเหลืออี้ชิงก็ย้ายไปทำงานที่คาราเกะโดยเป็นเด็กเสิร์ฟและถูกบังคับให้ขายตัว แต่ทำไปได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็โชคดีหนีออกมาได้เพราะพนักงานเก่าที่บ่อนไปเจอเลยช่วยออกมาแล้วก็กลับไปทำงานที่บ่อนอีกครั้ง
เฉินไม่ได้เล่ารายละเอียดตอนที่อี้ชิงทำงานในบ่อนแต่แค่นี้มันก็แย่มากพอแล้วจนกระทั่งวันนึงพ่อของคนที่ชื่อคีย์ก็เข้าไปทลายบ่อน ตอนนั้นอี้ชิงอายุ17พอดี คีย์บอมที่เป็นขาเที่ยวเลยฝากฝังอี้ชิงไว้กับฮโยซอบเพื่อนสนิทแล้วก็ฝากงานกันไปจนกลายมาเป็นแก๊งเก้งสาวสองที่ดูเฮฮาสนุกสนานกันถึงทุกวันนี้
คงไม่มีใครนึกว่าเบื้องหน้าโชว์คาบาเร่โชว์ที่สนุกสนานจะมีเรื่องที่น่าเจ็บปวดเพียงนี้เกิดขึ้น....
“ฮื่อ...ขอบคุณที่รัก ฮื่อ...รักคริสที่สุดเลย” อี้ชิงยังร้องไห้ไม่หยุด เขาอุตส่าห์แกล้งลืมกับเรื่องราวร้ายๆที่เกิดขึ้นกับตัวเอง อี้ชิงเคยเป็นสิ่งที่ต่ำสุดของมนุษย์มาแล้ว เป็นที่เหยียดหยามดูถูกจนมีภูมิคุ้มกันมากพอแต่เขาก็เลือกที่จะไม่เป็นคนเลวเพื่อประชดชีวิตและอีกหนึ่งเหตุผลคือได้กำลังใจและคำสั่งสอนจากเพื่อนๆและพี่ทุกคนมาตลอดอี้ชิงถึงได้ไม่ขายตัว เขารู้ตัวว่าสิ่งที่ทำและเป็นอยู่มันเป็นส่วนด้อยในสังคมอยู่แล้ว อี้ชิงยกระดับตัวเองเป็นได้แค่นางฟ้าในหมู่โจรและเขาไม่คิดจะทำตัวเองให้ต่ำมากไปกว่านี้
เรื่องตอนนั้นมันนานมาแล้วและเขาเด็กมาก ทุกอย่างดูไม่มีทางเลือก ไม่มีความคิดและอี้ชิงไม่คิดโทษใครเพราะสภาพแวดล้อมมันต่ำทุกอย่างรอบตัวเป็นสิ่งไม่ดีทั้งนั้นแต่ตอนนี้เขาโตขึ้นมีความคิดและมีสิทธิ์เลือกซึ่งมันไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำตัวเองให้ต่ำลงไปอีก อี้ชิงคิดเสมอว่าเขาเปลี่ยนแปลงโชคชะตาไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นได้...
“ครับ คริสรักอี้นะคะ อยู่กับคริสตลอดไป เริ่มชีวิตใหม่ด้วยกัน” คริสก้มหน้ากดจูบลงบนหน้าผากมนก่อนจะยกมือขึ้นเช็ดคราบน้ำตาที่ไหลออกมาเยอะจนเปรอะเปื้อนเต็มใบหน้าหวานไปหมด เหนือสิ่งอื่นใดเขาไม่อยากเห็นอี้ชิงร้องไห้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจากอดีต ปัจจุบันหรืออนาคต
คริสอยากให้อี้ชิงรู้สึกว่ามีเขาเป็นสมาชิกครอบครัวคนใหม่อีกคนที่พร้อมจะอยู่ต่อสู้ทุกอย่างไปด้วยกันตลอดไป
“อื้อออ...ขอบคุณค่ะ รักคริสที่สุดเลย” อี้ชิงพิงหน้ากับอกคนตัวสูงและแอบเช็ดน้ำตากับเสื้อยืดตัวหลวม ถึงจะไม่ได้ยิ้มจนปากฉีกในวันแต่งงานแต่ก็ถือว่าเป็นการร้องไห้ที่มีค่าหละอย่างน้อยมันให้เขาระลึกได้ถึงเรื่องราวในชาติปางก่อนที่ถึงจะโหดร้ายไปหน่อยแต่ก็เป็นบทเรียนสำคัญในชีวิต
“โถ่ ร้องไห้ไม่สวยเลย เข้าบ้านกันเถอะ” คริสจับคอเสื้อยืดตัวเองเช็ดน้ำตาบนใบหน้าหวานก่อนจะย่อตัวลงช้อนเข่าอุ้มเจ้าสาวเดินเข้าบ้านเพราะอากาศค่อนข้างเย็นลงแล้วเดี๋ยวจะป็นหวัดเสียก่อนจะได้เริ่มบทรักดีๆ...
.
-END กระเทย The series-
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น