[ฟิคเสื่อม] กระเทย The Series EP.4.1 - หนองโพตะลอนโซเชี่ยล -

ต้อกแต้ก ต้อกแต้ก ต้อกแต้ก

เสียงกดแป้นคีย์บอร์ดโน๊ตบุ้คดังขึ้นช้าๆสลับกับหยุดเป็นจังหวะ ตอนนี้อี้ชิงกำลังใส่แว่นงมหาตัวอักษรบนคีย์บอร์ดสีดำสนิทด้วยความงุนงง เขากำลังพยายามพิมพ์ประโยคตอบกลับข้อความที่เพื่อนสนิทส่งมาหาแต่มันไม่ง่ายเลยที่จะหาสัญลักษณ์พิเศษบนแป้นคีย์บอร์ดที่มีแต่ตัวอักษรลายตา

ไอ้ตัวแอทนี่มันอยู่ตรงไหนวะ...

 

อี้ชิงยกมืนขึ้นเสยผมก่อนจะกวาดตาดูแถวคีย์บอร์ดอีกทีอย่างละเอียด หลังจากที่อาทิตย์ก่อนเขาไปอ้อนขอให้ผัวซื้อโน๊ตบุ้คมาให้เล่นแก้เบื่อตอนนี้อี้ชิงเลยกำลังศึกษามันอยู่ด้วยความตั้งใจแต่เพราะด้วยความที่เขาไม่ใช่พวกขาออนไลน์และไม่ค่อยได้ใช้งานคอมพิวเตอร์เท่าไหร่เวลาจะหาตัวอะไรก็ยากไปหมด จะพิมพ์ประโยคแต่ละทีก็งมกันไปเถอะแล้วยิ่งถ้าเป็นประโยคยาวๆนี่รอไปเลยครึ่งชั่วโมง...

 

กูกำลังหาสัญลักษณ์ประกอบอิโมติค่อนอยู่...

“โอ้ย นี่ไงอีห่ากูมองตั้งหลายรอบไม่เห็นเจอ”

อี้ชิงสบถกับตัวเองก่อนจะกดลงไปบนตัว @ _@ แล้วจึงกดเอนเทอร์เพื่อส่งข้อความ เพียงไม่นานประโยคที่เขาพิมพ์ไปเมื่อครู่ก็ขึ้นไปอยู่ที่กล่องแชทอย่างสวยงาม จาง อี้ชิงยิ้มสะใจให้กับความสำเร็จของตัวเองก่อนจะกดเปิดไปดูรูปอื่นๆของแบคฮยอนต่อ

ใช่แล้ว ตอนนี้อี้ชิงกำลังงมโซเชี่ยลที่ชื่อว่า Facebook และเริ่มใช้งานมาได้2-3วันแล้ว จากตอนแรกที่ได้โน๊ตบุ้คมาใหม่ๆเขาก็ไม่อยากเล่นหรอกเพราะมันยุ่งยากแต่พอรู้ว่าในเฟสมันมีเกมส์ปลูกผักอี้ชิงก็ไม่รอช้าที่จะสมัครอีเมลเพื่อเข้าร่วมเป็นสมาชิกเฟสบุ้คทันที แต่ด้วยความที่บ้านนอกทำให้เขางมเว็บ Outlock นานเป็นวันเพราะไม่รู้หมายเลขไปรษณีย์บ้านตัวเอง

อี้ชิงก็ไม่อยากยอมรับหรอกว่าตัวเองไม่ฉลาดแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้จริงๆแล้วยิ่งไอ้พวกเรื่องเทคโนโลยีนี่เขาก็ยิ่งไม่เข้าใจใหญ่ ขนาดจะเข้า google ยังพิมพ์ googel แบบนี้ก็ไม่รู้จะไปรอดในโลกโซเชี่ยลหรือเปล่า

ติ๊ง

เสียงเตือนแชทเข้าดังขึ้นทำให้อี้ชิงรีบกดปิดภาพเพื่ออ่านข้อความจากแบคฮยอนที่ส่งมาทันที เขาไล่สายตาอ่านแชทและพยายามทำความเข้าใจกับมันก่อนจะพิมพ์ขอบความตอบกลับลงไป

Jang Eiching-naka : อิแบค กูจะหาเฟสผัวได้ยังไงวะ กูถามมัน มันบอกว่าไม่ได้เล่นแต่กูเห็นวันก่อนมันยังเล่นอยู่เลยอ่ะ @_@

บยอนซ่า ขาแรด : มึงก็พิมพ์คำว่า Kevin wu ลงในช่องค้นหาสิคะอีควาย

Jang Eiching-naka : งั้นมึงรอแป้บ

พอตอบกลับข้อความเพื่อนสนิทเสร็จอี้ชิงก็ลากคลุมดำคำว่า Kevin wu แล้วกดก้อปปี้ไปวางที่ช่องค้นหาแอคเคาท์ทันที เพียงกดตัวเอนเทอร์เบาๆเฟสบุ้คก็เปลี่ยนหน้าประมวณผลเป็นบัญชีรายชื่อที่มีคำว่า Kevin wu และ Wu yifan ทันที อี้ชิงยกยิ้มให้กับความสำเร็จของตัวเองก่อนจะไล่สายตาอ่านรายชื่อ Kevin wu ที่มีอยู่เกือบ20บัญชี...

อีฝรั่งมันสมัครไว้ทำไมเยอะแยะวะ...หรือมันซุกเมียออนไลน์ไว้เยอะ...

อี้ชิงขมวดคิ้วแน่นก่อนจะกดเปิดแท็บใหม่ทีละรายชื่อ อันไหนที่เป็นเพจให้คนกดไลค์อันนี้อี้ชิงก็ฉลาดพอและไม่เข้าไปดูอยู่แล้ว เขากดไล่กดเปิดแท็บใหม่ทีละชื่อจนหมดดก่อนกดปิดแท็บ เพียงไม่นานหน้าเว็บทุกหน้าก็โหลดเสร็จอี้ชิงจึงกดไล่ดูทีละบัญชีที่เปิดค้างก่อนจะกดขอเป็นเพื่อนมันทุกบัญชี

อี้ชิงคิดว่าคริสอาจจะสร้างเฟสบุ้คไว้เยอะๆพื่อหลอกแฟนคลับที่คิดจะตามหาโซเชี่ยลส่วนตัวก็ได้ เขาเลยกะว่าเฟสไหนรับแอดจริงๆอันนั้นแหละเป็นของคริส

พอกดแอดหมดแล้วอี้ชิงก็มานั่งไล่อ่านข้อมูลทีละบัญชีเพื่อวิเคราะห์ว่าอันไหนเป็นบัญชีอีของอิฝรั่งตัวจริง เขาเริ่มจากอันแรกที่เป็นข้อมูลภาษาอังกฤษแต่พออ่านไม่รู้เรื่องอี้ชิงก็รีบกดปิดทันทีก่อนจะกดไปอ่านคนต่อไปผ่าน แต่พลันสายตาก็ไปสะดุดกับโปรไฟล์อันนึงที่ใช้ภาษาจีนในการเขียนประวัติทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นชื่อโปรไฟล์ที่วงเล็บคำว่าอู๋อี้ฟานเป็นภาษาจีนเอาไว้ด้านหลังหรือประวัติแนะนำตัวคร่าวๆด้วย

อี้ชิงหัวเราะออกมาด้วยความสะใจแล้วจัดการปิดแท็บทั้งหมดก่อนจะกดข้อความส่งไปหาอิฝรั่งที่ซ่อนตัวไม่มิดทันที

Jang Eiching-naka : ที่รักทำไรอยู่

เขากดพิมพ์ข้อความลงไปพร้อมกับแนบรูปนมตู้มๆที่เพิ่งถ่ายขึ้นโปรไฟล์เมื่อสองวันก่อนไปด้วยหวังให้อีฝรั่งตกใจที่เห็นเมียแอดเฟสบุ้คมาแถมยังส่งข้อความหาอีก คราวนี้ไม่ว่ากิ๊กจะซุกซ่อนอยู่มุมไหนอี้ชิงเชื่อว่าพวกนางจะต้องแตกกระเจิงแน่นอน พอกดส่งข้อความเสร็จเรียบร้อยอี้ชิงก็หัวเราะให้กับความฉลาดของตัวเองก่อนจะกลับไปที่ช่องแชทเพื่อคุย บยอนซ่า ขาแรด ต่อ

Jang Eiching-naka : อิแบค กูเจอเฟสมันแล้วเว่ย

กดส่งข้อความเสร็จยังไม่ทันไรสัญลักษณ์ลูกโลกที่เคยเป็นสีน้ำเงินก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว อี้ชิงรีบลากเมาส์ไปคลิ๊กที่การแจ้งเตือนทันทีเพื่อดูว่ามีอะไรและเขาก็เห็นว่าอีฝรั่งที่ส่งข้อความไปหาเมื่อครู่มันรับแอดแล้ว...

แหม...พอเห็นนมนี่ไวเชียวนะมึง

 

ติ๊ง

 

Kevin wu : Hey pretty

ทันทีที่อีกฝ่ายกดรับแอดเสียงทักแชทดังขึ้นทันทีพร้อมกับแถบแชทใหม่ อี้ชิงรีบกวาดสายตาอ่านข้อความนั้นแต่เขาไม่เข้าใจว่าอีฝรั่งทำไมไม่ยอมส่งข้อความภาษาจีนมาหรือว่ามันเขียนภาษาจีนไม่ได้พูดได้อย่างเดียวแบบนั้นหรือเปล่า แล้วทำไมในโปรไฟล์ถึงมีภาษาจีนอยู่ด้วย อย่างชื่อโรงเรียนที่มณฑลเหอหนานก็เป็นภาษาจีน

อี้ชิงเลือกที่จะไม่สนใจเขารีบเข้าโปรแกรมแปลภาษาเพื่อค้นหาศัพท์ที่ไม่รู้ทันที จะว่าไปแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเพราะอี้ชิงจะได้ฝึกภาษาอังกฤษไปด้วย

Jang Eiching-naka : You can print language Chinese dai mai (คุณ สามารถ พิมพ์ ภาษา จีน ได้ไหม)

พอพิมพ์ข้อความลงไปเสร็จอี้ชิงก็กดตอบกลับ เขาไม่รู้ว่าตัวเองพิมพ์ถูกหรือเปล่าแต่คิดว่าอีกฝรั่งมันน่าจะเข้าใจคำทับศัพท์ของเขาหละ...

ติ๊ง

Kevin wu : ครับ เปิดนมอีกได้ไหม

ไม่ทันจะได้กดเปลี่ยนหน้าไปไหนข้อความจากอีกฝ่ายก็โชว์เด้งเข้ามาทันทีและเมื่อได้อ่านอี้ชิงก็แทบจะกลั้นใจตายกับความหื่นเกินมนุษย์มนาของมนุษย์ผัวที่มาขอดูนมเมียแม้แต่ในโซเชี่ยลถึงแม้จะเป็นทางรูปภาพก็ตาม อี้ชิงหัวเราะคิกก่อนจะจัดการดับเบิ้ลคลิกที่โปรแกรมกล้องแล้วโยกจอโน๊ตบุ้คลงมาต่ำๆก่อนจะถอดเสื้อกล้ามออกปลดสายเสื้อในที่ผูกคล้องคอจนสองเต้าทะลักออกมา

อี้ชิงแอ่นนมเข้าหากล้องก่อนจะกดถ่ายรูปนมไซส์บิ๊กแล้วจัดการบันทึกก่อนจะกลับไปที่หน้าเว็บกดแนบรูปแล้วส่งทันทีพร้อมกับพิมพ์ข้อความตอบกลับ

Jang Eiching naka : ถ้าอยากจับต้องรีบกลับบ้านนะคะ :P

กดส่งข้อความเสร็จอี้ชิงก็ยกยิ้มเมื่อเห็นว่ารูปถูกอ่านแล้ว เขาแค่หวังว่าคริสจะได้อ่านข้อความแล้วรีบถ่ายแบบให้เสร็จไวๆจะได้กลับมาอึ๊บเมียเร็วๆเพราะอี้ชิงเองก็เบื่อที่จะงมโซเชี่ยลนี่แล้วแต่ถ้าระหว่างรอคริสทำงานเสร็จจะแชทคุยกันไปเรื่อยๆก็พอได้อยู่

ติ๊ง

Kevin wu : แน่จริงถอดให้หมดสิ

อี้ชิงหน้าร้อนผ่าวด้วยความเขินปนชั่งใจ อีฝรั่งนี่พอรับแอดก็ส่งข้อความมาขอให้ถอดๆๆอย่างเดียวไม่มีถามไถ่เลยว่ากินข้าวยัง ทำไรอยู่ นอกจากจะเป็นผัวที่หื่นแล้วในโลกโซเชี่ยลออนไลน์คริสก็อาจจะเป็นคนหื่นที่พูดไม่ค่อยเก่งด้วยก็เป็นได้ ประมาณว่าถนัดพูดจากปากมากกว่านั่งพิมพ์อะไรแบบนี้

Jang Eiching-naka : ก็กลับมาดูของจริงที่บ้านสิคะ

 

อี้ชิงตอบกลับไปอย่างรวดเร็วจนแทบไม่ต้องยกนิ้วออกจากแป้นคีย์บอร์ดเลย อาจจะเป็นเพราะความตื่นเต้นเลยทำให้เขากดรัวนิ้วด้วยความเคยชินมือโดยที่ไม่ต้องงมหาตัวอักษรทีละตัว อี้ชิงกดเข้าโปรแกรมถ่ายรูปที่เปิดค้างไว้อีกครั้งก่อนจะเอามือไพล่หลังไปปลดตะขอเสื้อในถอดบราออกจนสองเต้าเด้งเปลือยเต็มจอ เขายกแขนข้างนึงยกปิดจุกทั้งสองข้างไว้ก่อนจะใช้มืออีกข้างไปกดเลื่อนเมาส์เพื่อถ่ายทันที

โดยที่ไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายอ่านข้อความหรือตอบกลับมาก่อน อี้ชิงจัดการเข้าหน้าเฟสกดแนบรูปพร้อมกับพิมพ์ข้อความแล้วส่งไปให้ก่อนจะตั้งตารอดูกิริยาตอบกลับจากอีกฝ่าย

Jang Eiching-naka : ถ้าอยากดูดต้องกลับมาบ้าน อี้ไม่เปิดแล้ว >_<

 

คนตัวเล็กเม้มปากแน่นด้วยความเขินอายก่อนจะหยิบเสื้อกล้ามที่ถอดทิ้งไว้มาสวมโดยที่ไม่ใส่เสื้อในเพราะคิดว่าเดี๋ยวถ้าคริสกลับมาก็ต้องถอดอยู่ดี อี้ชิงเหลือบตามองเครื่องหมายถูกเล็กๆด้านล่างที่แสดงว่าข้อความถูกอ่านแล้วและแจ้งเตือนที่ขึ้นบอกว่าอีกฝ่ายกำลังพิมพ์ข้อความอยู่ ถ้าคราวนี้คริสขอให้เขาเปิดอีกอี้ชิงคงเขินตายคาคอมแน่ๆ

อี้ชิงอยากให้คริสรักเขาที่สุดไม่ว่าจะในโลกไม่ว่าชีวิตจริงหรือโลกออนไลน์และอี้ชิงจะยอมทำทุกอย่างให้คริสมีแค่เขาคนเดียวโดยที่ไม่ใช้วิธีการงี่เง่าอย่างการวีน การประชดหรือแม้แต่การจับผิดเลย แบบนั้นคงไม่มีใครอยากจะอยู่กับผู้หญิงประสาทเสียตลอดไปแน่

ติ๊ง

Kevin wu : แถวไหนครับ

อี้ชิงอ่านข้อความที่ถูกส่งมาด้วยความงุนงง เขาไม่เข้าใจแถวไหนของคริสหมายถึงอะไรแต่ทว่าไม่ทันจะได้นึกอะไรต่อเสียงรถยนต์คุ้นหูและเสียงประตูรั้วอัตโนมัติก็ดังมาจากหน้าบ้าน อี้ชิงยกยิ้มกระหยิ่มในใจเมื่อคิดว่าคุณสามีคงจะแกล้งเขาด้วยการทำเป็นยังอยู่ที่ทำงานแต่จริงๆแล้วกำลังกลับถึงบ้านนี่เอง

ติ๊ง

Kevin wu : ว่าไงครับ

Kevin wu : กี่โมง

Kevin wu : ดูรูปก่อนไหม

เสียงส่งข้อความยังดังไม่เลิกทั้งๆที่คริสกำลังเข้ารถเข้าไปจอดในโรงรถแล้ว อี้ชิงเริ่มสงสัยว่าทำไมคนตัวสูงถึงยังส่งข้อความหาเขาได้หรือว่าใช้มือถือเล่นเฟสบุ้ค คนตัวเล็กหันไปอ่านข้อความที่ไม่เข้าใจว่ามันคืออะไรก่อนจะลุกจากเก้าอี้เดินไปเปิดประตูรอผัวที่เพิ่งจะลงจากรถสดๆร้อนๆโดยที่ในมือก็ไม่ได้ถือโทรศัพท์เอาไว้...

เดี๋ยวนะ....

ติ๊ง

อี้ชิงได้ยินเสียงเตือนแชทจากโน๊ตบุ้คทั้งๆที่คริสก็ไม่ได้ถือโทรศัพท์แถมแบคฮยอนก็ออฟไลน์ไปแล้วเมื่อครู่ ถ้าเป็นแบบนี้อีเควินวูนี่ไม่ใช่คริสแล้วมันเป็นใคร...

อ้าวสัส!! ซวยแล้ว!!!!

 

อี้ชิงรีบวิ่งไปกลับไปที่โต๊ะเพื่อหวังทำลายหลักฐานก่อนที่ผัวตัวจริงจะมาเจอ เขากด X สีแดงมุมขวาปิดเบราว์เซอร์ด้วยความรีบร้อนก่อนจะปิดพับจอทันทีด้วยความตกใจเมื่อรู้ว่าคนที่เขาคุยด้วยไม่ใช่คริสแต่เป็นใครก็ไม่รู้แถมยังส่งรูปนมไปเขาดูแบบเต็มตาเต็มใจโดยที่ไม่รู้จักกันอีก

อี้ชิงรู้สึกมึนงงปนกระวนกระวายเมื่อเห็นสามีของเขาเดินเข้าไปบ้านพร้อมกับถอดเสื้อสูทแขวนไว้กับราวก่อนจะเดินพูดเสียงหวานมาแต่ไกล

ถ้าผัวเห็นบ้านแตกแน่มึง...แล้วยิ่งอิฝรั่งหวงหนองโพมากกว่าชีวิตแบบนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะเกิดอะไรถ้าคริสมาเปิดเจอ...

“คิดถึงจัง” คริสเดินเข้าไปกอดรัดภรรยาจากทางด้านหลัง แล้วกดจูบลงบนแก้มเนียนด้วยความรักใคร่ก่อนจะหมุนตัวหย่อนกายนั่งลงกับเก้าอี้โดยดึงให้อีกฝ่ายขึ้นมานั่งบนตัก วันนี้เขาอุตส่ารีบเคลียร์งานถ่ายแบบและงานที่บริษัทให้เสร็จไวๆเพื่อที่จะได้กลับมาหาอี้ชิงก่อนค่ำซึ่งมันก็ไม่ได้เป็นวันพิเศษอะไรแต่คริสแค่คิดถึงเมียมากๆเท่านั้นเอง

“เอ่อ... ค่ะ กินน้ำไหม อี้จะไปเอามาให้” อี้ชิงพยายามทำตัวไม่ให้เป็นที่น่าสงสัยก่อนจะจับแขนแกร่งที่กอดรัดอยู่ที่เอวออก เขาหันหน้าไปยิ้มให้กับสามีหนึ่งทีก่อนจะรีบวิ่งจู๊ดหลบสายตาแปลกๆของคนตัวสูงหนีหายเข้าไปในห้องครัว ตอนนี้อี้ชิงแค่ต้องการเวลาสงบจิตใจไม่ให้ตื่นเต้นสักพักเท่านั้นเพื่อที่จะได้หลบซ่อนอาการได้เนียนขึ้น

คริสไม่ได้ใส่ใจเมื่อเห็นภรรยาวิ่งเข้าครัวไป เขาล้วงโทรศัพท์ออกมาวางไว้บนโต๊ะที่อี้ชิงลากมาวางโน๊ตบุ้คก่อนจะเลื่อนมือไปเปิดฝาพับจอ NB ออก คริสซื้อโน๊ตบุ้คนี่มาให้ภรรยาใช้ตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้วแต่เขายังไม่มีเวลาได้เช็คสภาพมันเลยแถมยังไม่ได้ลงเกมส์ให้เมียอีกด้วย เอาจริงๆคริสก็ไม่อยากให้อี้ชิงยุ่งกับอินเตอร์เน็ตมากนักเพราะไอ้พวกโซเชี่ยลนี่แหละที่เป็นต้นเหตุให้เขาทะเลาะกับแฟนมาหลายต่อหลายหนแล้ว

พอมีผู้หญิงมาโพสต์ฝันดีบนหน้ากระดานหน่อยก็ทะเลากันจนถึงขั้นฝ่ายหญิงพยายามแฮ๊กเฟสเขาก็มี บางคนก็บ้าขนาดจะเอารหัสเมลให้ได้สุดท้ายก็ทะเลาะกันแล้วเลิกลาในที่สุด

คริสกดที่ไอคอน google chome บนเดสก์ทอปหนึ่งทีเพียงไม่นานเว็บหน้าแรกที่เป็นของกูเกิ้ลก็เปิดขึ้น เขาใช้นิ้วยาวๆกด ctrl + h เพื่อจะเข้าไปดูว่าภรรยาเขาใช้มันเล่นอะไรบ้างในช่วงหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี้

ทันทีที่บันทึกประวัติการเข้าชมแสดงคริสก็ถึงกับชะงักมือไปชั่วครู่เมื่อเห็นโลโก้สีน้ำเงินของเฟสบุ้คเต็มแถบบันทึกการเข้าเว็บเต็มไปหมด เขาเลื่อนมือไปจับเมาส์ก่อนจะคลิ๊กสุ่มไปที่ประวัติที่เป็นชื่อโปรไฟล์ของ Kevin wu(อู๋ อี้ฟาน) ด้วยความสงสัย คริสคิดว่าภรรยาอาจจะพยายามตามหาเฟสบุ้คเขาเพราะวันก่อนอี้ชิงก็มาถามว่าเขาเล่นเฟสบุ้คหรือเปล่า

คริสยอมรับว่าตัวเองโกหกที่บอกว่าเขาไม่ได้เล่นเฟสบุ้คแต่ที่ทำแบบนั้นเพราะคริสไม่อยากทำให้อี้ชิงไม่สบายใจเพราะข้อความที่พวกรุ่นน้องและเพื่อนๆมาโพสต์เล่นกันบนหน้ากระดานด้วยความสนุกสนานทั้งบอกรัก ชวนไปเที่ยวบ้างหละ ไหนจะพวกคู่ขาเก่าๆที่ชอบแท๊กรูปโป๊ๆมาให้อีก

ถ้าถามว่าคริสทำไมไม่ยอมลบคนพวกนั้นออกจากรายชื่อเพื่อนหรือปิดบัญชีเฟสบุ้คไปเลย ให้ตอบตามตรงเลยคือเขาคิดว่ามันไม่สำคัญเพราะปัจจุบันคริสก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเล่นแล้วหรือต่อให้ใครแท๊กรูปแหกขาโชว์มาให้คริสก็เลือกจะรักและสนใจเมียที่อยู่ในบ้านที่สุดอยู่ดี

เพียงไม่นานหน้าเว็บที่เปิดไว้ก็โหลดเสร็จคริสกดเปลี่ยนแท็บไปไล่ดูกระดานข้อความของคนที่เอาชื่อเขาไปแอบอ้างเรื่อยๆอย่างไม่ใส่ใจ ส่วนใหญ่พวกนี้ก็เป็นพวกตัวปลอม พวกบอท หรือยูโฟ่ทั้งนั้นเพราะเฟสบุ้คตัวจริงนั้นคริสไม่ได้ใช้ชื่อเขาในการตั้งชื่อเลย

ติ๊ง

เสียงข้อความแชทดังขึ้น คริสเหลือบตาไปมองกรอบสีเหลี่ยมสีน้ำเงินเล็กๆที่ทักเข้ามาจากไอ้เควินวูตัวปลอมที่เขากำลังส่องเฟสมันอยู่ แทบไม่ต้องอ่านข้อความคริสก็รู้เลยว่าอี้ชิงต้องเข้าใจผิดแล้วคุยกับมันแน่หรือไม่ไอ้เควินปลอมนี่ก็คงจะหลอกเมียเขาโดยที่ไม่รู้ว่าอี้ชิงนี่แหละเป็นเมียอี้ฟานตัวจริง

Kevin wu : ถอดเกงในหน่อย

Kevin wu : กล้าไหม

Kevin wu : เงียบเลย

Kevin wu : งั้นนมก็ได้

คริสขมวดคิ้วแน่นเมื่ออ่านข้อความที่ถูกส่งมาแต่ยังไม่ถูกอ่าน เขารู้สึกเหมือนถูกกระตุกหนวดจนไปสกิดต่อมความสงสัยปนโมโหให้ทำงาน

อะไรคือถอดกางเกงในหน่อย? อะไรคือนมก็ได้?

คริสรีบกดเข้าไปอ่านข้อความทั้งหมดทันทีโดยที่ไม่ลังเลและด้วยความไวของอินเตอร์เน็ตความเร็วสูงเพียงไม่นานการสนทนาทั้งหมดก็แสดงอยู่เต็มหน้าจอทั้งข้อความของอี้ชิงเองและไอ้เควิ่นปลอมรวมถึงรูปภาพที่ส่งหากันด้วย...

นม...

 

ไม่ใส่เสื้อใน....

“จาง อี้ชิง!!!!!” คริสตะโกนลั่นออกมาด้วยความลืมตัวพร้อมกับหันไปมองเสื้อในที่ตกอยู่ข้างเก้าอี้ ไอ้ข้อความที่เหมือนกับการยั่วยวนให้ไปนัดยิ้มนี่มันคืออะไรกันแล้วไหนจะส่งรูปนมไปให้อีกฝ่ายดู ชวนมาดูดนมที่บ้านอีก

 

เมียกูทำอะไร!!!!!!!

“ขา!” อี้ชิงเหมือนจะรู้ตัววิ่งหน้าตาตื่นออกมาจากห้องครัวอย่างไม่คิดชีวิต แค่ได้ยินเสียงผัวตะโกนลั่นเขาก็รู้ได้ทันทีว่าตัวเองต้องงานเข้าแน่ งานนี้สารภาพจากใจเลยว่าอี้ชิงไม่โทษใครจริงๆนอกจากตัวเองที่โง่แล้วยังพยายามจะทำตัวฉลาดหวังให้ผัวรักผัวหลง แต่ทว่ามันกลับกลายเป็นการสร้างปัญหาความร้าวฉานในครอบครัวไปซะได้

ถ้าผัวตบนี่กูไม่โกรธเลยค่ะ...กูโง่เอง

“อี้ทำอะไร!!” คริสขมวดคิ้วแน่นถามเสียงดังชี้นิ้วไปที่จอโน๊ตบุ้คด้วยท่าทางขึงขัง เขาได้อ่านข้อความทั้งหมดแล้วและรู้สึกโมโหจนแทบจะบ้าตาย จะโทษเมียก็ไม่ได้เพราะเมียไม่รู้เท่าทันคนหรือจะโทษไอ้เควิ่นปลอมนั่นมันก็ไม่อยู่ให้ด่าตรงหน้า เพราะแบบนี้มันถึงทำให้คริสอารมณ์เดือดจริงๆ

“เค้าขอโทษ อี้ไม่รู้!” อี้ชิงวิ่งเข้าไปกอดเอวสามีเอาไว้แน่นทำเป็นนางเอกนิยาย เขาไม่รู้ว่าคริสจะเชื่อหรือเปล่าแต่อี้ชิงไม่รู้จริงๆว่าใครเป็นใครเพราะชื่อเควินวูมีเต็มเฟสไปหมด พอเห็นว่าคนนี้ใช้ภาษาจีนเขาเลยคิดว่าเป็นคริสตัวจริง

“ไม่รู้แล้วเล่นทำไม!  อี้ส่งอะไรไปให้เขา!” คราวนี้คริสไม่หลงกลลูกอ้อน เขาจับไหล่ทั้งสองข้างของภรรยากระชากออกจากตัวแล้วเผลอบีบมือแน่นด้วยความโมโห หลายครั้งแล้วที่ความเอ๋อของอี้ชิงทำให้คริสหึงแทบเป็นบ้าและเขาไม่รู้จะแก้ยังไงกับนิสัยแบบนี้ดี

“ก็...ก็อี้นึกว่าเป็นคริส” อี้ชิงพยายามกลืนก้อนน้ำลายเหนียวๆลงคอเพราะเขารู้สึกว่าน้ำตามันจะไหล คริสดูน่ากลัวจริงๆทั้งยังบีบต้นแขนเขาเอาไว้แน่นจนรู้สึกเจ็บราวกับถูกหยิกด้วยครีม อี้ชิงไม่อยากร้องไห้ออกมาเพราะเขาเป็นเป็นคนผิดไม่ใช่คริสที่ต้องตามง้อ

“ห้ามเล่น!! เลิกเล่นคอมไปเลย!!!” คริสตะคอกเสียงดังก่อนจะปล่อยมือจากแขนภรรยาแล้วตวัดไปปัดโน๊ตบุ้คราคาแพงที่เพิ่งซื้อมาจนตกพื้น คราวนี้เขาพลาดทำลายข้าวของเพราะมันอดไม่ได้จริงๆ คริสไม่อยากจะเห็นสภาพไอ้โน๊ตบุ้คเฮงซวยนั่นเป็นชิ้นเป็นอัน

เขาโง่เองที่ซื้อโน๊ตบุ้คมาให้เมียใช้แต่ดันไม่สอนวิธีการแถมยังปล่อยให้เมียเล่นอะไรเองจนเผลอไปปล่อยนมให้ชาวบ้านดู ป่านนี้นมอี้ชิงคงไปอยู่บนกระทู้โชว์รูปตามเว็บเสียวแล้ว!

คริสเดินกระแทกเท้าขึ้นไปบนชั้นสองด้วยท่าทางโมโหสุดขีด เขาอยากจะขึ้นไประงับอารมณ์ตัวเองคนเดียวในห้องจนกว่ามันจะสงบแล้วค่อยลงมาคุยกับอี้ชิงเพราะเดี๋ยวนิสัยโมโหหึงของเขาจะได้พาลทำลายข้าวของต่างๆจนพังไปหมดเสียก่อน

“คริส! คริส!” อี้ชิงหันหลังตะโกนเรียกสามีดังลั่นก่อนจะวิ่งตามไป แต่ไม่ทันจะได้ไปถึงหัวบันไดเสียงปิดประตูห้องทำงานดังสนั่นก็ทำให้อี้ชิงสะดุ้งและไม่กล้าแม้แต่จะก้าวขึ้นไปบนชั้นสอง เขาถอยออกมามาก่อนจะเดินไปที่โน๊ตบุ้คเพื่อนรักที่ถูกปัดลงพื้นจนแบตหลุดกระเด็น

อี้ชิงเดินไปหยิบเอาเครื่องอิเล็คทอนิคมาประกอบกันใหม่ก่อนจะลองง้างฝาเปิดจอและกดเปิดเครื่องดู เสียงวื้ดของโน๊ตบุ้คทำงานทำให้อี้ชิงใจชื้นขึ้นมาแต่พอไฟสีฟ้าสว่างเขาก็สังเกตเห็นว่าหน้าจอมุมขวาบนมันแตกร้าวลงลงมาจนถึงกลางจอ

อี้ชิงไม่ได้เปิดโน๊ตบุ้คเพราะห่วงไอ้เควินอะไรนั่นแต่เขาแค่สงสารสิ่งของที่ถูกทำร้ายอย่างไม่มีสาเหตุทั้งๆที่ต้นเหตุเป็นความโง่ของคนใช้งานเอง

ตอนนี้คริสกำลังโกรธมากแน่ๆ อี้ชิงไม่อยากให้คริสโกรธเขาไม่ว่าเรื่องอะไรหรือถ้าไม่พอใจก็ด่าออกมาเสียดีกว่าเดินหนีไปแบบนี้เพราะมันทำให้อี้ชิงรู้สึกว่าเขาไม่ดีพอหรือไม่เป็นที่ไว้ใจที่คริสจะระบายความรู้สึกด้วยได้

มือเล็กยกขึ้นเช็ดน้ำตาที่หางตาก่อนจะยกเอาโน๊ตบุ้คไปวางไว้บนโต๊ะโดยที่เปิดค้างไว้อย่างนั้น อี้ชิงได้ยินเสียงตึงตังจากบนชั้นสองจนรู้สึกตกใจเพราะนิสัยขวัญอ่อนของตัวเอง เขาค่อยๆเดินย่องไปที่บันไดแล้วก้าวขึ้นไปอย่างกล้าๆกลัวๆ ในใจก็เป็นกังวลและรู้สึกทรมานในเวลาเดียวกัน

อี้ชิงไม่อยากให้คริสโกรธ...เขารู้สึกผิด...รู้สึกว่าตัวเองไม่ดี...อี้ชิงแค่กลัวว่าจะถูกเมินหรือปล่อยปละละเลยให้ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวโดยที่อีกฝ่ายทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน...

ฝันร้ายเจ็บปวดที่สุดของกระเทยขี้เหงาคือการถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว...

อี้ชิงเดินจากบันไดขึ้นมายืนอยู่หน้าห้องทำงานสามีแต่ไม่กล้าเคาะประตู เขายกมือขึ้นทำท่าจะเคาะอีกครั้งแต่ก็ต้องลดมือลงแนบลำตัว อี้ชิงคิดว่าเขาควรรอเวลาให้คริสอารมณ์กว่านี้แล้วค่อยเข้าไปหาแต่อีกใจก็แย้งว่าการไม่ไปง้อนี่เป็นการละเลยเรื่องสำคัญหรือเปล่า

อี้ชิงหันซ้ายหันขวาอยู่หน้าห้องไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรก่อนแต่ในขณะที่กำลังจะหันหลังกลับไปเตรียมใจประตูห้องก็ถูกเปิดอย่างแรงจนสะดุ้งด้วยความตกใจ คริสเปิดประตูออกแล้วยืนนิ่งด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออกเมื่อเห็นอี้ชิงยืนขวางทางอยู่ คนตัวเล็กอึกอักไม่รู้ว่าจะทำยังไงเมื่อเห็นคนที่อยากจะคุยด้วยไม่ยอมพูดด้วย

กระเทยกลัวอ่ะขุ่นแม่...... T_T

อี้ชิงรู้สึกเสียความมั่นใจไปครึ่งเมื่อคริสไม่ยอมพูดอะไร แต่ไม่ทันจะได้เอ่ยปากเขาก็ถูกคนตัวสูงรั้งเข้าไปกอดไว้แน่นและแน่นมากจนแทบหายใจไม่ออก อี้ชิงไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้คริสกำลังคิดอะไรหรือรู้สึกยังไง..

.

“อย่าคิดมากนะคะ คริสรักที่รักนะ คริสแค่โมโห ขออยู่คนเดียวสักพัก” คนตัวสูงพูดเสียงแผ่วเบาใกล้ๆใบหูเล็กพร้อมกับกอดรัดร่างในอ้อมแขนแน่นก่อนจะคลายกอดออกแล้วหันหลังเดินปิดประตูเข้าห้องไปทันทีโดยที่ไม่พูดอะไรต่อ

อี้ชิงรู้สึกเหมือนมึนงงปนเขินๆนิดๆเมื่ออยู่ๆสามีที่โกรธกันก็เดินออกมาจากห้องเข้ามากอด บอกรักแล้วก็บอกว่าโกรธจากนั้นก็ปิดประตูหายไป แต่ว่าถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมากจากคำพูดของคนตัวสูงเมื่อสักครู่ ความรู้สึกกลัวว่าจะโดนเมินหายไปเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้ยินคำบอกรักที่ออกมาจากปากสามีเอง

จาง อี้ชิงกัดปากแน่นกลั้นยิ้มแน่นเมื่อเขารู้สึกตื้นตันจนแทบจะร้องไห้ออกมาไม่ต่างจากตอนถูกขอหมั้น

จะมีผู้ชายสักกี่คนบนโลกที่แคร์ความรู้สึกของเราแม้แต่ตอนที่เขาโกรธ

จะมีสักกี่คนที่ทำให้เรารู้สึกมั่นใจในตอนที่หวั่นไหวและคิดมาก...นั่นเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าคริสแคร์ความรู้สึกอี้ชิงเสมอไม่ว่าอยู่ในสถานการณ์ไหน มันทำให้เขารู้สึกปริ่มในใจจริงๆ...

อี้ชิงยกมือขึ้นปิดหน้าเพราะน้ำตาแห่งความรู้สึกดีที่ไหลออกมา แค่นี้เขาก็สบายใจแล้วว่าคริสไม่ได้โกรธเขาแค่ระงับอารมณ์ตัวเองไม่อยู่และสิ่งที่อี้ชิงควรจะทำก็คือลงไปทำกับข้าวไม่ต้องไปเซ้าซี้ให้สามีอารมณ์เย็นแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง...

 

ยังถือคติเสน่ห์ปลายจวักผัวรักจนตายเสมอค่ะ.....

 

17:25 นาฬิกา

ผ่านไปเกือบชั่วโมงกว่าแล้วแต่คริสยังไม่ลงมาสักที อี้ชิงไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อหลังจากทำกับข้าวเสร็จแน่นอนว่าเขาไม่กล้ากลับไปแตะโน๊ตบุ้คอีก พอจัดการอาหารเรียบร้อยอี้ชิงก็เลยฟุ่บหลับมันอยู่ในครัวกะว่าจะตื่นสักหกโมงถ้าคริสยังไม่ยอมลงมากินข้าวค่อยขึ้นไปเรียก

-

เป็นเวลากว่าชั่วโมงแล้วที่คริสมัวแต่นั่งฟังเพลงสงบสติอารมณ์เพลินจนลืมดูเวลา เขาหันไปมองนาฬิกาบนโต๊ะทำงานที่บอกเวลาห้าโมงครึ่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดปิดเพลงในมือถือถอดหูฟังออกวางไว้บนโต๊ะโดยที่ไม่ลืมปิดลิ้นชักทำงาน

คริสลุกยืนขึ้นเตรียมตัวลงไปข้างล่าง เขาไม่ได้ยินเสียงอี้ชิงเลยตั้งแต่เมื่อชั่วโมงก่อนและคริสคิดว่าภรรยาจะโกรธหรือเปล่าที่เขาเอาแต่ใจตัวเองแถมยังทำอารมณ์ร้ายใส่อีกด้วย

คริสเดินไปเปิดประตูเดินออกไปนอกห้องลงบันไดไปเงียบๆเพื่อจะได้แอบดูว่าอี้ชิงทำอะไรอยู่ คริสเดินไปชะโงกหัวใต้พื้นชั้นสองแต่ก็ไม่เห็นใครอยู่ในห้องนั่งเล่นเขาจึงเดินลงแล้วเข้าไปในครัวแทนเพราะเย็นๆแบบนี้อี้ชิงคงไม่ไปไหนนอกจากห้องครัว

คนตัวสูงเดินเข้าไปในห้อง เขาเห็นร่างเล็กๆนอนฟุ่บหลับอยู่กับโต๊ะโดยที่บนโต๊ะมีอาหารมากมายวางอยู่ ดูเหมือนว่าอี้ชิงจะทำอาหารเสร็จตั้งนานแล้วแต่คงไม่กล้าขึ้นไปเรียกเขาลงมากินแล้วแอบมานอนรออยู่ในครัวแบบนี้ คริสเดินเข้าไปใกล้ภรรยาของเขาแล้วยกมือขึ้นสัมผัสเบาๆที่รอยเขียวบริเวณต้นแขนด้วยความรู้สึกผิด

คริสรู้สึกอยากตบหน้าตัวเองจริงๆที่เผลอลงไม้ลงมือจนทำให้ร่างกายบอบบางของคนรักช้ำเป็นรอยจนได้ถึงแม้จะเป็นแค่การบีบต้นแขนก็เถอะ พอมีเวลาอยู่กับตัวเองได้ลองนึกอะไรดูดีๆแล้วอี้ชิงก็ไม่ได้ทำผิดอะไรทั้งยังพยายามจะเอาใจเพื่อขอให้คริสกลับบ้านไวๆอีกด้วย แต่มันผิดพลาดตรงที่ความซื่อที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดจนเขาโมโหเป็นบ้าเป็นหลัง

สรุปคืองานนี้คริสผิดเต็มๆทั้งทำลายข้าวของ ทำร้ายภรรยา ปล่อยให้อีกคนทำกับข้ารอแต่ตัวเองมัวแต่นั่งฟังเพลงทำอารมณ์...เขามันแย่จริงๆ

“อี้ชิง...ที่รักคะ” คริสเขย่าตัวคนตัวเล็กเบาๆ เพียงไม่นานอี้ชิงก็สะดุ้งตื่นพร้อมกับทำสีหน้างัวเงียแต่ไม่นานก็ฉีกยิ้มกว้างออกมาแม้ดวงตาจะแดงระเรื่อจากการร้องไห้ก็ตาม...

คริสทำใจไม่ได้...เขาทนเห็นภรรยาร้องไห้ไม่ได้...แล้วนี่อี้ชิงเสียใจมากี่ชั่วโมงแล้วทำไมคริสถึงได้แย่แบบนี้…

“หิวข้าวหรือยังคะ” อี้ชิงไม่ได้พูดถึงเรื่องที่พวกเขาทะเลาะกัน คนตัวเล็กรวบผมไปด้านหลังก่อนจะยกมือขึ้นจับชายเสื้อชายหนุ่มเอาไว้อย่างอ้อนๆโดยที่ไม่มีท่าทีไม่สบายใจเลยแม้แต่น้อยแต่แบบนั้นมันก็ยิ่งทำให้คริสรู้สึกกังวลไปกันใหญ่

เขากลัวว่าอี้ชิงจะเก็บความรู้สึกเอาไว้ไม่ยอมบอกและมันจะทำให้คริสกลายเป็นคนที่เข้าไม่ถึงหัวใจทันทีซึ่งไม่ว่ายังไงคริสต้องการแบบนั้น...เขาไม่อยากภรรยารู้สึกกลัวและไม่ไว้ใจเขา

“ที่รัก...” คริสพูดอะไรไม่ออก เขาคุกเข่าลงตรงหน้าภรรยาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ หัวใจมันหน่วงไปหมดด้วยความรู้สึกผิดจนไม่รู้จะอธิบายยังไง คริสยกมือขึ้นประคองฝ่ามือเล็กขึ้นมาจูบเบาๆที่หลังมือทั้งสองข้างก่อนจะเงยหน้าขึ้นพูดกับคนตัวเล็กที่นั่งน้ำตาคลออยู่

“คริสขอโทษนะ” เขาก้มหน้าลงจูบที่หัวเข่าก่อนจะเขยิบตัวถอยหลังแล้วใช้มือยกฝ่าเท้าเล็กๆขึ้นจูบที่หลังเท้า คริสอยากแสดงออกมาอี้ฟานคนนี้ยอมทุกอย่างเพื่อภรรยาแค่อี้ชิงยกโทษให้เขาและคริสสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่าจะโกรธแค่ไหนเขาจะไม่แตะต้องตัวอี้ชิงอีก

“ฮึก...” อี้ชิงยกมือขึ้นปิดปากกั้นเสียงสะอื้นไม่ให้มันเล็ดลอดออกมา เขาไม่ได้โกรธคริสเลยและหวังว่าคริสเองจะไม่โกรธเขา แต่พอคนตัวสูงมาขอโทษด้วยวิธีแบบนี้อี้ชิงก็ยิ่งรู้สึกตื้นตันจนอยากจะร้องไห้เข้าไปใหญ่

ทั้งๆที่อี้ชิงเป็นคนผิดแต่คริสก็ยังมาขอโทษ...ทั้งๆที่เขาเป็นคนธรรดาแต่คริสกับทำเหมือนว่าอี้ชิงคนนี้สำคัญที่สุดในชีวิต...

บนโลกนี้จะมีผู้ชายเพอร์เฟคแบบนี้เหลือไว้ให้ชะนีไหม....

“ไม่ร้องนะคะ คริสขอโทษ” คริสหยัดกายขึ้นไปสวมกอดคนตัวเล็กซบหน้าลงกับเนินอกอิ่มแน่น แค่นี้เขารู้สึกผิดมากพอแล้วคริสไม่อยากรู้สึกแย่เพราะน้ำตาของภรรยาอีก มันเหมือนกับน้ำกรดที่ราดรดในเขาจนเจ็บแสบ

“ฮื่อ...เค้ารักตัวเองที่สุดเลย...” อี้ชิงโน้มตัวกอดสามีเอาไว้แน่นด้วยความรักสุดหัวใจ เขาไม่เคยนึกเคยฝันเลยว่าตัวเองจะโชคดีได้ผู้ชายอย่างนี้มาเป็นคู่ครองโดยที่ไม่ต้องเป็นผู้หญิงแถมอี้ชิงเองก็ไม่ได้เรียนสูงมีฐานะหน้าที่การงานดีอะไรนักออกจะตกต่ำและเป็นที่ดูถูกด้วยซ้ำแต่ทำไมคริสถึงได้ยังรักเขามากขนาดนี้นะ...

“โถ่ คนดี คริสขอโทษนะคะ คราวหลังจะไม่ทำอีกแล้ว คริสให้ที่รักลงโทษเลยนะ” คริสจับใบหน้าคนตัวเล็กมาจูบทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้ง เขานี่มันทั้งเอาแต่ใจแถมไม่ได้เรื่องแบบนี้คริสสมควรถูกลงโทษจริงๆ

“ฮึก...พูดจริงๆหรอ” อี้ชิงยกมือขึ้นปาดน้ำตาทั้งๆที่ยังสะอึกสะอื้นร้องไห้ไม่หยุด เขาไม่อยากลงโทษคริสให้เจ็บตัวไม่ว่ายังไง แต่ถ้าให้ทำอี้ชิงก็เลือกจะทำในสิ่งที่ตัวเองจะได้ผลประโยชน์มากกว่า

“ค่ะ คริสให้ทำทุกอย่างยกเว้นงดเซ๊กส์” แค่คนตัวเล็กตอบปากว่าจะลงโทษก็รู้แล้วว่าอี้ชิงยกโทษให้เขา และแน่นอนว่าคริสยอมทำทุกอย่างตาที่พูดยกเว้นเรื่องนั้นที่มันจะทำให้เขาทนไม่ได้

“อื้อ งั้นกินข้าวเสร็จอี้จะบอกนะ” อี้ชิงยิ้มมาก่อนจะยกคอเสื้อเช็ดน้ำตาบนใบหน้า มันดีอย่างนี้นี่เองการที่คู่รักทะเลาะกันแล้วต่างฝ่ายต่างยอมลดทิฐิตัวเองเพื่อความรักที่ยั่งยืนกว่าแบบนี้สินะถึงจะอยู่กันยืดมากกว่าจะจบด้วยน้ำตา

“บอกมาก่อนสิคะ คริสจะได้เตรียมใจถูก” คริสก้มลงบนเนินอกภรรยาแล้วดูดริมฝีปากทำรอยเบาๆอย่างออดอ้อน

“ก็คริสสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายอี้แล้วอ่ะ อี้ก็ต้องลงโทษจะได้มั่นใจไงคะ”

“ก็สัญญาแล้วนี่คะ จะลงโทษอะไรหรอ” คริสเงยหน้าขึ้นจูบริมฝีปากอิ่มย้ำด้วยความหมันเขี้ยวพร้อมกับจ้องมองลงไปในดวงตาเรียวรีที่ทอประกายอยู่ไม่ห่าง...

“ถอยหมอนค่ะ... น้องจิมมี่ไม่อยากถูกทำร้าย”

-END EP.4-